اختصاصی؛ زیر و بم موی‌تای در ایران با مستانه سیف‌آبادی
ضمن تشکر از اینکه دعوت ما را پذیرفتید، شما از معدود مبارزان زن ایران در موی تای هستید.چطور به اینجا رسیدید؟
ورزش را از سن ده سالگی با ژیمناستیک شروع کردم. بعد از آن دو سال تکواندو و چهار سال کیک بوکسینگ کار کردم. در نهایت از سال 1390عضو تیم ملی موی تای شدم و به طور اختصاصی تا الان موی تای کار کردم. از کودکی به بوکس و استفاده از دست علاقه داشتم، اما به دلیل اینکه در ایران ورزش بوکس برای بانوان وجود نداشت، ترجیح دادم ورزشی را انتخاب کنم که بتوانم از ضربات دست و پا همزمان استفاده کنم، تا اینکه با موی تای آشنا شدم و متوجه شدم که یک ورزش کامل و هشت عضوی است که می شود در آن از آرنج و زانو هم استفاده کرد.
با توجه به رشته ورزشی‌تان به نظر می‌آید، بچه شر و شیطانی بودید.
اتفاقا بچه خیلی آرومی بودم و اصلا اهل دعوا نبودم، اما ذاتا جنگنده بودم. من این تصور و باور را که بچه شر و شیطان سمت ورزش رزمی می‌رود را قبول ندارم.
خانواده شما ورزشکار دیگری هم دارد؟
راستش را بخواهید من دریک خانواده هنری بزرگ شدم. برادر خواهرهایم نقاش، خطاط، شاعر و نویسنده هستند. تنها ورزشکار خانواده من هستم، آن هم رشته رزمی.
تا آنجا که من می‌دانم موی تای خواستگاه تایلندی دارد، راجع به این ورزش برای خواننده‌ها بیشتر توضیح می‌دهید؟
رشته موی تای متعلق به آسیای شرقی هست و مهد آن تایلند می‌باشد.یک ورزش هشت عضوی است که در رینگ برگزار می‌شود دو شیوه مبارزه سنتی و مدرن دارد.ترکیبی از ضربات مشت، لگد، زانو و آرنج هست.
در چه مسابقاتی شرکت کردید و چه عناوینی را بدست آوردید؟
چندین دوره قهرمانی کشور را دارم. نایب قهرمانی آسیا در رشته کیک بوکسینگ، از سال 1390 فیکس تیم ملی شدم.سومی جهانی در مسابقات ازبکستان را دارم. سهمیه ورود به بازی‌های کره جنوبی و همچنین دو دوره حضور در مسابقات حرفه ای باکو و ترکیه را در کارنامه دارم. در آخرین اعزامم شرکت در مسابقات جهانی بلاروس بود.
موی تای با ام.ام.ای شباهت های زیادی دارد. ام.ام.ای در ایران ممنوع است. برای موی تای محدودیتی پیش نیامده است؟
یو اف سی یک سازمان است که مسابقات MMA را برگزار می‌کند.MMAهم ترکیبی از هنرهای رزمی را دارد اما نمی توانیم بگوییم به موی تای شباهت دارد. اما بیس کارش موی تای هست. از سال 2011 به مدت چند سال موی تای ممنوع شد و بانوان ایرانی اجازه فعالیت نداشتند.اما بعد از رایزنی‌های زیاد دوباره موتای وارد مسابقات شد و بانوان ایرانی هم توانستند در مسابقات شرکت کنند.
برترین موی تای کار زن و مرد در جهان چه کسانی هستند؟ الگوی شما چه کسی بوده؟
برترین موی تای کار بوکائو هست که اهل تایلند می‌باشد. سال‌ها پیش یک رزمی کار می‌شناختم که استایل و جسه ریزتری نسبت به حریفانش داشت به علت شباهتی که با خودم می‌دیدم، او را دوست داشتم و الگو قرار می‌دادم.
این ورزش در روحیه‌تان تاثیر منفی نگذاشته است؟
در اوایل شروع این ورزش خواه ناخواه تاثیر منفی می‌گذارد مثلا تمایل به خشونت یا تغییر ظاهر پسرانه دارید.اما با مرور زمان و حرفه‌ای شدن روحیه آرام تری پیدا می‌کنید، چون به اندازه کافی در رینگ تخلیه می‌شویم.
مصدومیت یا آسیب جدی داشته اید؟ بعد از آسیب دیدگی خانواده با ادامه ورزش‌تان مخالفت نکردند؟
بله یک بار در تمرینات دچار آسیب دیدگی از ناحیه بینی شدم. یک بار هم در مسابقات بین المللی از ناحیه دنده آسیب جدی دیدم.از همان شروع مادرم مخالف ورزش من بود.از آنجایی که در یک خانواده هنری بزرگ شدم، خیلی برایش قابل پذیرش نبود. اما وقتی سماجت و تمرینات من را دید، بالاخره پذیرفت ولی هنوز هم آن ترس و دلهره را دارد.
برای خانم‌ها زیبایی اهمیت زیادی دارد. این رشته نسبتا خشن است و ممکن است زیبایی را تحت تاثیر قرار دهد، نظر شما چیست؟
از نظر من وقتی یک ورزش را اصولی و حرفه ای شروع کنید، قطعا درصد آسیب پذیری اش پایین می‌آید.دلیل آسیب دیدگی من در سن پایین این بود که آنقدر آماده نبودم که بخواهم وارد یک رویداد بزرگ بشوم. همه چیز بستگی به این دارد که با چه اصول و حرفه ای ورزش را شروع کنید.
تا حالا پیش آمده که از تکنیک‌های رزمی سوءاستفاده کنید؟ مثلا دعوا کنید یا برای دعوا ببرنتون؟
این قضیه باز به همان شروع ورزش برمی‌گردد که جو خاصی دارد. دوران راهنمایی و دبیرستان پیش آمده که سر یکسری مسائل بحث کنم.اما بعد از دبیرستان و حرفه‌ای‌تر شدنم بیشتر خشونت را در رینگ نشان می‌دادم.
کسی هم جرات می‌کند به خواستگاریتان بیاید؟
سوال سختی پرسیدید. بستگی به طرفش دارد.اگه رزمی کار باشد، می‌آید در غیر این صورت فکر نکنم پا پیش بگذارد. (با خنده)
عاشق شدید؟ ملاک ازدواجتان چیست؟
هنوز به مرحله عشق نرسیده‌ام. قطعا دوست دارم همسر آینده‌ام وزشکار باشد. اما خیلی فرق نمی‌کند رزمی کار باشد یا نه. فکر نمی‌کنم یک شخص عادی بتواند شرایط ما را درک کند. از آنجا که مربی هستم، اردو می‌روم و خیلی حضور ندارم. یا زمانی که مسابقه دارم احتیاج دارم کسی مثل خودم باشد که شرایط روحی‌ام را درک کند. همه این شرایط زندگی عادی را از روال خارج می‌کند و ممکن است یک آدم عادی با این شرایط کنار نیاید.
آزمایش دوپینگ شما در مسابقات داخل سالن اینچئون آسیا مثبت اعلام شد. توضیح می‌دهید؟
کلا اعزام ما در آن سال مشکل داشت. مثلا وزارت ورزش با اعزام ما موافقت کرد ولی اقای ایکس تایید نکرد به این صورت اعزام ما تایید دو جانبه نداشت. به خاطر همین شرایط اردویمان خیلی سخت بود. یک اشتباه از طرف انجمن رخ داد که مجبورم عنوان کنم. ما دو نفر بودیم که از ایران اعزام شدیم. انجمن به ما گفت ما دوتا سهمیه گرفتیم یکی 45کیلو‌گرم برای من و 51 کیلو برای نفر دوم. ما نزدیک به اعزام متوجه شدیم این دو اوزان در مسابقات وجود ندارد وانجمن از این موضوع بی خبر بود. یعنی من باید شش کیلو بالاتر از وزن خودم مسابقه می‌دادم. ولی با وجود این شرایط بخاطر اینکه آبروی کشورم و انجمن نرود وارد رینگ شدم. در واقع این همان مسابقه‌ای بود که ضربه شدیدی به دندده‌ام وارد شد. ما حتی سرپرست یا کارشناس تغذیه نداشتیم که روی ما نظارت داشته باشند. در این بین ممکن بود من قرصی مصرف کرده باشم که تستم را مثبت نشان داده. کاملا نا آگاهانه و غیر ارادی این اتفاق افتاد. از آنجایی که قرار بود شیش کیلو بالا تر از وزن خودم مسابقه بدهم همه متعجب شدند و حتی حراست هم وارد شد و این اختلاف فاحش وزن باعث شد از من تست گرفته شود. بعد از این ماجرا انجمن به جای حمایت از من، مثبت بودن تست را درهمه‌ی خبرگزاری ها منتشر کرد. در حالی که من بخاطر سهل انگاری آنها روی رینگ رفتم. آنها در یک حرکت غیر انسانی همه‌جا گفتند این خانم از روی نا آگاهی این کار را انجام داده است.
چه زمانی وارد عرصه مربی گری شدید؟
پنج سال است که به طور جدی مربی گری می‌کنم. حرفه مربی گری را خیلی دوست دارم. یکی از هدف‌های اصلی ام پرورش مبارزان خوب هست و از این کار لذت می‌برم.
پوششتان در مسابقات بین المللی مشکلی برایتان ایجاد نمی‌کند؟
سعی میکنیم در تمرینات با پوشش باشیم تا خودمان را با این شرایط تطبیق بدهیم.در کل عادت کرده‌ایم اما بازهم نسبت به حریف مقابل محدودیت حرکتی داریم.
سایر ورزش‌ها را هم دنبال می‌کنید؟ نظرتان راجع به گروه ایران در جام جهانی چیست؟
بیشتر فوتبال لیگ های اروپایی را دنبال می‌کنم و طرفدار بارسلونا هستم بین تیم های ایرانی هم پرسپولیس را دوست دارم.
امیدوارم بازی ایران و اسپانیا یک یک شود. در پرتغال چون رونالدو بازی می‌کند یک هیچ می‌بازیم. با مراکش هم مساوی میکنیم.
و حرف اخر؟
از مسئولین تقاضای حمایت از بانوان ورزش کار دارم. کسانی که در سن پایین وارد ورزش می‌شوند با هزار امید و آرزو می‌آیند و احتیاج به حمایت مادی و روحی دارند. اگر یک موی تای‌کار یا ورزشکار هر رشته دیگری قرار است بعنوان نماینده ایران اعزام شود و حرفی برای گفتن داشته باشد نیاز به حمایت همه جانبه دارد.
منبع : medal1.com